شطرنج

زندگی شطرنجی است پر از اضطراب
هیچ امنیتی ندارد این شاه بخت واقبال
گاه انچنان کیش میشوی که راه پس وپیشی نیست
اندم که حریفت قدری چون فقر باشد
یاکه دردی بی درمان مستولی برروح وجسمت
...

گاه راضی شوی به مات که نشوی تسلیم خاک
گاه در اوج برد اشتباهی کنی زینت را به زیر کشد
گاه بیدقتی شاه ارزوهایت را مات کند
هرچه هست این شطرنج غم است برای خیل بازیگران
تنها اندکی ناچیز بیخیال برد وباخت سرگرم این بازیند
پس ای رفیق گر نیستی بازیگری قدری ننشین سر میز بازی
چراکه بخت با تو نباشد حتی بسان ان روبه حیله گری